@user0617.

9 months ago

İnsan bastırdığı duyguların esiri olurmuş peki ben naptım önce kendimi bulma yolunda benliğimi kaybettim oradan oraya savruldum kendimi bulduğumda ise duvar ördüm dünyaya hep bastırdım yalnızlığımı çoğunlukla onların bana layık olmadığı bahanesini öne sürerdim, geçmişte yaptığım hataları hatırlayıp kendimi cezalandırırdım hep kendimi sevdiğimi söylerdim hep ama hep nefret ederdim. Evet şu an cümlelere dökülemeyecek kadar iyi bir hayatım var ama ben süreci hızlandırmak için hep aşağıladım kendimi içten içe hep nefret ettim kendimden .Yetersiz gördüm, değersiz gördüm, yalnız değilim diye kendimi avuttum kimseyi sevmedim ailemi dâhi onları sevmeyi bile denemedim tekrar düşmekten korktuğum için... Hem çevremdekileri hemde kendimi aşağıladım,yalnızlaştım. Sevemedim kendimi en çok kendimi sevdiğimi söylesem dahi. Ama güvendim kendime ne yaşarsan yaşa toparlanıcaksın derdim hep öyle olur ama ben en çok düzeltmeye çalıştığım da batırırdım işleri, ben en çok en güzeli olsun istediğimde en kötüsünü yapardım çünkü bastırırdım hep gizlerdim bir şeyleri .Sevdiğimi söyler sevmezdim, sevmek için denemezdim,başarmak için tutunmazdım neden mi çünkü bana göre zamanım hiç yoktu her sabah en iyisi olarak uyanmak her geceyi en iyisi olarak bitirmek zorundaydım. Eğer düzeltilmesi gereken şeyler varsa düzelttiğimi sanarak yola devam ederdim hep evet yolun sonunu görürdüm ama omzumda tonla yükle. Bugün bu yazıyı yazıyorum çünkü farkındayım ama yarın yeni güne uyandığımda yine geçiştirip ezikliyeceğim kendimi. Yine "durmadan koş" komutunu verip devam edeceğim bahane üreteceğim ;kafamda kurduğumu,geçici duygularla böyle hissettiğimi söyleyeceğim yeniden ve yeniden,kendimi çok sevdiğimi inandıracağım yine zihnime yalnız olduğumu çünkü eğer böyle olursa en iyisi olacağıma inandıracağım zihnimi. Yalnızlık güzel şeydir bazen ama benim bahsettiğim kendini dünyaya layık görememek ve bunun için dünyevi olan hiç birşeye bağlanmamak istemek. Ben bugün bunları yazıp yarın yine eğer durursam başarısız olurum düşüncesiyle yine o bastırılmış duyguları omzuma atıp yola devam edeceğim büyük olasılıkla ama eğer sen bunu okuduysan lütfen kendine dürüst ol ve herşeyden önce kendine zaman ver evt bir kaç salise sonra dünyaya gözlerini yumma ihtimalin var ve bence insan öldüğünde benliğini de alıp götürür dünyada gittiği yolu,elde ettiği başarıları değil. Dünyayı kocaman kucaklamalı ve en iyi versiyonunun için çabalamalısın evt ama bunu yaparken benliğini bastırma yavaşla,hisset, nefes al, ağacın gölgesinde dinlenmeyi bil. Çünkü eğer bastırdığın duyguların esiri olursan hiç bir şey seni tatmin edemez ve sen aynaya baktığında kendi gözünde küçülmeye devam edersin:)

5 |