Ne diyordu Ozan Ahmet ;
Öyle bir çağ ki bu üstadım
Ne tadım kaldı, ne tuzum
Hüzünden nasır bağlamış acım
Ağlamaya yüz tutmadı gözüm;
Yas tutmayı bile
Bize çok görmüşken zulüm
Artık lüzum kalmadı
O masum göz yaşına
Oturdum yüreğime
Hep içime akıttım onu…
'Ozan Ahmet