Ne diyordu Ozan Ahmet ; Öyle bir çağ ki bu üstadım Ne tadım kaldı, ne tuzum Hüzünden nasır bağlamış acım Ağlamaya yüz tutmadı gözüm; Yas tutmayı bile Bize çok görmüşken zulüm Artık lüzum kalmadı O masum göz yaşına Oturdum yüreğime Hep içime akıttım onu… 'Ozan Ahmet