@zeynepk.6301

1 year ago

Sanki kalbin insandan insana yolculuğu gibi değil mi. Başta elinde bir bavulla gidersin, içinde her şeyinle. Sanki orada sonsuza dek kalacakmış gibi, bu mümkünmüş gibi. Ama eninde sonunda gitme vakti gelir, bu kendini öyle gizliden ve naif bir dille belli eder ki bir yaz esintisini hatırlatır. Üzülürsün, ayrılmak istemezsin ama mevsim değişmiştir, artık geldiğin günki bahar çiçekleri kalmamıştır ve yakında kavurucu yaz sıcağı gelecektir. Güneş oklarını tepene indirmeden, gözlerini yakmadan erkenden ayrılmayı seçersin.. Bu sefer elinde sadece bir not defteri; belki bunu tercihen başta hata yaptığını anlayarak yaptın, belki de elinde yalnız o kaldı. Orada da mevsimler değişir, yine kuşlar kulağına fısıldar: Gitme vakti. Toparlanır ve ayrılırsan, kabul göreceğin ve sonsuza dek kalabilecek bir konak, kalp ararsın. Bulunmaz, hiçbiri ev gibi olmaz. En son gerçeği görür ve evine dönersin. Ama hiçbir şey eskisi gibi değildir. Evi ev yapan şey artık orada değildir. Duygulardan arınmış bir kalpte yaşanmaz, kapısından bile girilmez. Öylece, elinde hiçbir şey kalmamış halde kalakalırsın. Kimsesiz, yapayalnız... Bu şarkıdan çıkarılabilecek o kadar çok anlam var ki, benim ilk aklıma bunlar geldi. Oturup daha da yazmayı ne çok isterim, keşke vaktim olsa. Herkesin sınav bitince yapmak istediği bir şey vardır değil mi; kimisi gezmek ister, kimisi sabahlara kadar dizi film izlemek ve kimisi uyumak.. Ben karşıma çıkan her şarkıya böyle upuzun yorumlar yazmak istiyorum. Dilim ne kadar paslanmış, öyle üzülüyorum ki buna. Umarım o günler en kısa zamanda gelir. Şimdilik başkalarının yazdıklarını okumakla yetinmem gerek... Bu güzel şarkıyı dinleyen herkese selam olsun, çok özel insanlarsınız. Bir yıl sonra belki başka bir şarkı altında karşılaşırız. Şimdilik hoş çakalın

14 |