poem written in marathi language

this poem about mother

एकटीच आहे मी अता...
पण कोणाशी बोलू मी काही,
भेटतात लोक येता जाता..
पण तू भेटत नाहीस मला आई. . .

आतुरतेने वाट बघते मी तुजी अता,
घरट्यात अता एक चिमनी आली,
डोळ्यात भरला आहे पाण्याचा साथा,
पण तुजी परतीची वाट आहे का आई. . .


आली मला उचकी अता,
असे वाटे की तू आली..
अंधाराला एकटक पाहता,
माजा उजेड आहेस तू आई. . .

काही गोष्टी कलू लागले आहे अता,
विनाकारण देवाने खुपच केली घाई..
देवाकडे निरागसपने पाहता,
देवाने का हिरावून घेतली माझी आई. . .

थांबू लागली आहे मी चालता चालता,
एकटीच चालत आहे मी पायी,
बाकीच्या पालकांना पाहता,
वाटे, असेल का त्यात माझी आई. . .

घरात जेवत आहे मी अता,
पण माझ्या पोटात भूकच नाही..
प्रत्येक ख़ास खाता खाता वाटे,
मला प्रेमाने जेवण भरव ना आई. . .

पूर्ण केले मी माझे GRADUATION अता,
पण नाही आली मी पहिली..
कुठे कुठे चुकते मी अता,
मला प्रेमाचे धपाटे देऊन एकदा शिकव ना आई. . .

एक मुलगा आवडतो मला अता,
तो दिसतो एकदम सही..
लग्न करणार आहे मी अता,
वरुनच आशिर्वाद देशील ना आई. . .

या जगात नाहीस तू अता,
पण तुझी आठवन मला सतत आली..
आयुष्याचे गोड गीत गाता,
तू नसण्याचे खुप दुःख आहे आई. . .

तुला मी माफ़ नाही करणार मी अता,
देवा कड़े जायची का केलीस तू घाई..
निघून गेलीस तू अचानक काही न कलवता,
ये सांग ना कशी दिसतेस तू फ़क्त माझी आई. . .

घाबरू नकोस तू अता..
छानपने संभाळते जीजू आणि ताई,
तू हळूच आम्हाला पाहतेस ना..
स्वर्गातुन सुट्टी घेउन आम्हाला भेटायला ये ना आई. . .