Welcoem to posts!!
in the future - u will be able to do some more stuff here,,,!! like pat catgirl- i mean um yeah... for now u can only see others's posts :c
Günaydın 🌦️👋🏾Geçen yaz "Gerçeğin büyüsü - Richard Dawkins" i okudum. Okurken çoğu şeyi o an anlamadım bu arada. Ama sonuna kadar okudum yine de. Fakat geçen aylar boyunca hayata dair daha önceden anlamadığım şeyleri anlamaya başladım ve o kitabın attığı temel sayesinde olduğunu söylemem mümkün bence. Yalnızca evrim yasasından korkanlara hitap etmez onu söylemem lazım ama o konuya dair fobisi olmayanlar için bence çok anlaşılır açıklamalar da içeriyor ama başka bir sürü konuyu da içeriyor. Genel olarak beğendiğimi söyleyebilirim. Lisede biyolojinin içinde evrim mevzusu azıcık geçiyordu ve kısmen korkulduğu için rahatça zaten konuşulamıyordu o ayrı, kitapta yazanlar mesela zürafaların ağaçlardan yeşillik yemeye çalıştığı için boynunun uzun olmuş olması gibi şeyler o zaman bu teori ile dalga geçmeme sebep olmuştu. Ama bu cidden komiğime gidiyor hala. 🤣Zürafaları çok sempatik bulduğum için sevgiden de olabilir tabi. Neyse evrimleşmek denen bir şey tabi ki var yani, çalıştırdığınız kas gelişir en basitinden. Maymundan gelme meselesini de açıklamış. Meraklısı kitabı bulup okur diyeyim. Bana neye inandığımı sormayın. Tartışma yaratacak görüş bildirmek benlik değil. 😅 Ben huzur insanıyım. 🤣 Neyse şimdi şu evrimleşme mevzusu bende çok konuda aydınlanma yaşattı aslında. Depresyona girişim ve çıkışım tam bir evrimleşme ürünü imiş onu fark ettim. Mesela bir şeye küsüp de sevdiğim bir şeyi bile isteye yapmayı bıraktığımda ve buna ısrarla devam ettiğimde depresyona doğru evriliyorum doğal olarak. Tersi de doğru haliyle. Mesela aylardır daha önceden sevdiğim şeyleri yapmakla ilgili en küçük hareketler bile bana aşırı zor geliyordu. Mesela kulaklığı telefona takmak gibi basit şeyler yani. Kendimi zorlaya zorlaya kolaylaştı bugün artık. Depresyondan çıkmaya kendimi zorlayarak evrildim yani. Bunu yaşamış olmak hayatımın diğer alanları ile ilgili de düşünmeme sebep oldu. Mesela yaşadığım ev. Bazı açılardan memnun değilim ama burda yaşamayı da daha tamamen çözemedim. Aslında bu evde evrilmem gereken bir hal var muhtemelen ve ben bir türlü o hale gelmiyorum ki bir sonraki aşamaya geçemiyorum diye düşündüm. Bence bu konuda haklıyım çünkü ben aynı şeyi önceki evlerde de yaşadım. Orada yaşamayı her şeyiyle ruh halimi negatife döndürmeden becerince oradan taşınma vaktim kendi iradem dışında geldi. Büyüklerim karar verdi yani yaşım dolayısı ile falan. Diğer tüm meseleler de böyle. Ve geçenlerde bir olay oldu ki çok şaşırdım. Bir dersi dinlememe engel olan bir öğrenci vardı. Derste konuşuyor filan çünkü. Bende insanların düşmanlığıyla uğraşma ihtimalimi göze almaya isteksiz olduğumdan bu konuya dair tek kelime etmedim ona. Kendimce usuller buldum bir süre. Uzağına oturdum falan gibi. Sonra o derse gelmedi uzun zaman. Bende rahat rahat dersi dinledim falan işte. Neyse haftalar sonra öğrendim ki gelememesine neden olan bir şeyler olmuş. Sonradan düşününce fark ettim ki eğer gelseydi ben o dersten aldığım notu alamazdım daha düşük alırdım, bir sürü şeyi öğrenemezdim falan. Burda bile fark ettim ki o, ben de dahil bir sürü insanın o dersteki verimini olumsuz etkilediği için hayat onu ordan eledi bir şekilde. Sessizlik içinde dersi dinledik o yokken. Sussaydı onun için bence hayat daha farklı ilerlerdi. Bunu kendime dayanarak da söylüyorum. Hasta olduğumda mesela, hasta olmadan önce son verdiğim kararın ne olduğunu hatırlamaya çalışırım. O kararı gerçekleştiremeyeyim diye hasta olduğumu anlarım çünkü. Onu bulup da vazgeçtiğimde iyileşirim genelde. Bunu kabullenmek bazen zaman alıyor sadece.
1 - 0
İyi geceler 🌙🎑💫 Bugün ev işlerine sardırdım ama tamamen sürpriz şekilde oldu. Rüyamda eskiden arkadaş olduğum birilerini görüp çok baygın uyanmıştım. Evin içinde zor yürüyordum hatta yani. Sonra İnternetten alışveriş yapacaktım indirim kuponum kendi kendine yok oldu. Hayatta en sinirlendiğim şeylerden biriymiş meğer bu. Alışverişten vazgeçtim. O sinir bende öyle bir enerji yarattı ki gün sonunda tüm ev sabun, deterjan vb. Kokusu ile doldu diye annem mutluluktan uçtu. 🤷🏻♀️ En son pandemiden önce ilgilendiğim ev alanlarıyla ilgilendim. İlgime epeydir muhtaçlardı zaten. Evde iş bölümü var da. Benim işlerim ben yapana kadar bekliyor. 🤣 Beni motora bağlanmışım gibi hareket ettirmek gerekirse doğru şeyin beni sinirlendirmesi kafi. Ama sinirlendiğim şeyi genelde bırakıp gidiyorum o yüzden denememek kaçıp gitmem istenmiyorsa mantıklı olan. 😅
Tüm bu ev işleri arasında canım sürekli Agatha Christie okumak istedi şiddetle. Nasıl olmuşsa aniden kendisine karşı bir saplantı oluşmuş içimde. Daha dün yoktu böyle bir şey. 🤷🏻♀️ Polisiye şeyleri seviyorum zaten ama... Kütüphanelerden alır alır okurum artık. Kütüphaneden bulabildiğim kitapları satın almıyorum bu aralar pek. Hem evde fazladan yer yok kitaplar için hem de kütüphaneler sevinsin. Aıdjsıksk Kütüphaneleri kimse benimle konuşmazsa çok severim. 😅 Upuzun kitaplıklar boyunca kitapları görmek bile sinirlerimi gevşetiyor. 🥰 Kütüphaneden aldığım kitap başka bir hobi benim için yani. 🤣💙
2 - 0
Mrb👋🏾🖐🏻 tatil yine geçmek bilmiyor buralarda. 😅🤣 Gün boyunca yarım saatlik periyotlarda bir şeyler yapıyorum bu tatilde. Boş boş oturmuyorum yani. Ona rağmen. 🤦🏻♀️ Benim yaşadığım yerde benim dayanma kapasitemin üstünde insan yaşıyor. Sessizlik diye bir şey hiç yok. Kitap okurken kendim sesli bir şey açmazsam, dışarıdaki sesler yüzünden okuduğumu anlamıyorum. Kitap okurken dinlenecek müzik bulmak benim için cidden kolay olmadı. En sonunda bir çalma listesi buldum tam bana hitap etti. 😮💨 open.spotify.com/playlist/37i9dQZF1DWUWUfWSLE7dn?s…
Klasik müzikler de genelde ruhuma hitap etmiyor ama bu tarz film müzikleri eşliğinde kitabı okurken insanların çıkardığı sesleri duymadım. 🥰😂 Müziksiz yapınca bir sürü şeyi vakit geçmiyor gibi de geliyor bana ya... Geçip giden zaman ile beni birbirimize bağlama görevi görüyor, müzik olmayınca o andan kopup gidiyorum başka yerlere çünkü bir insan haykırışı geliyor mesela ve kaslarım anında geriliyor ve ne dediği içime nüfuz ediyor falan. 🙄 Benim enerjimi ve zamanımı gereksiz yere çalıp resmen hakkımı yiyorlar. 😒😒😒 İçime fenalık geliyor. 😒😒 Roman okurken bu çalma listesinden önce ve sonra diye ikiye ayrıldı resmen romandan aldığım verim ve keyif filan. 🎵🎶🎶...
3 - 0
Sabahtan beri bir şarkı aklıma geliyor:"Bir dokun bin ah işit benden... " diye ama gerisini çıkartamıyorum. Şarkıyı buldum. Bilim aşkımı anlatmış. "Şimdi artık kim severse kalbim aralı" da "Bıktım bilim sevdamdan kim nereye çekerse oraya gidiyorum artık." demek. 😒 Şaka değil. Yapmak istediğim bir sürü şeyi yapacak insan bulamadığım için boşverdim. Kim ne yap dese tamam diyorum artık. 🤯🤕🤧 https://youtu.be/2sktrNK_qgg?si=iykul...
1 - 0
İyi geceler 💫 şimdi kendi yaşadıklarımdan çıkardığım bazı dersleri paylaşacağım... Başarılı olmak iki tip aslında. Sizin veya başkalarının önemli saydığı şeylerde başarılı olmak diye ikiye ayrılıyor. Nadiren aynı şeye denk geliyor bu... Bence önemli olan sizin için önemli olan şeyde başarılı olmak. Sizin için önemli olması demek; sizi canlı, sağlıklı, mutlu tutan şey demek oluyor. Depresyona sürükleyeni önemli buluyorsanız bu yazı size göre değil. 😅 Ben canlı ya da ölü, ruhsuz, depresif hissetmeyi çok net ayırt eden biriyim. Bu hislerimi ciddiye almadım bir süre. Ve bunun sonu cidden hastalanmam ile bitti. Canlı hissettiğim şeyin peşinden gitmedim. Mantıken ve öğretilenlere göre doğru gelen şeyin peşinden gittim. Yanlış yaptım. Sonra sağlığımı düzeltmek için, canlı hissettiren şeyleri yapmaya başladım.
Beynimiz hayatta kalmaya programlı ve kendi yeteneklerimizin can bulduğu sadece "birkaç" şey, yer ve kişi var. Canlı hissettirenler doğru şeyler aslında. Sağlıklı ve başarılı olmak için bu canlılığı hissettiren eşyaları kullanmalı, insanlarla görüşmeli, o yerlere gitmeli, o şeylerle ilgilenmeliyiz. İrademizi canlılığı seçmek için kullanmalıyız. Başkalarının söyledikleri veya hırs gibi insanı olumsuza sürükleyen duyguların peşinden gitmek için değil.
Siz canlı hissettiğinizde hayatınıza o canlılığa sahip şeyler eklenecek. Bende öyle oluyor. Bu, değişim demek ve değişim bazen psikolojik ve duygusal olarak zor oluyor. Değişim hayatın en önemli parçası. Değişmeyen tek şey değişim hatta. Bir şeyleri geride bırakmak benim için genelde çok zor oluyor. Ama "yaşam" ı seçmek zorunda kalıyorum, diğer türlü beynim, bedenimin varlığını "gereksiz" diye etiketleyip beni hasta edip hayattan elimi eteğimi çekmeme neden oluyor. O saatten sonra başarı, kazanç, şans vb. şeyler zaten imkansız oluyor. Şanssız olduğumu düşündüğüm çok sefere şimdi dönüp baktığımda "canlılığı" seçmediğimi görüyorum. Bana o hissi vermemişlerdi hiç.
Doğal seçilim denen bir şey var malum. En güçlü ve iyi adapte olan hayatta kalıyor. Değişim konusu da bununla alakalı aslında. Kendimizi canlı hissettiğimizde gücümüz de var oluyor... O zaman hayatta bir yere geliyoruz aslında. O canlılığı takip etmek önemli. Ben ders çalışırken bile canlı hissettiren konudan başlıyorum çalışmaya mesela. Uykumu getirip, üstüme ağırlık çöktürüyorsa onu geçiyorum. Bazen geri dönüp bakmama gerek de kalmıyor bazen de daha sonra o canlılığı hissettiriyor, o zaman ilgileniyorum. Böyle yaptığımdan beri ders çalışmam da daha kolay oldu, başarılı olmam da... Cidden. Başka öğrencilerle aynı derse girip ek olarak başka hiçbir kaynaktan bir şey çalışmayıp sınavda onlardan böyle yüksek alıyorum mesela. Aşırı kurallı ve mükemmeliyetçi yaklaşım bu canlılığa erişmeyi çok engelliyor. Saçma sapan sırada da olsa canlılığı hissettiğiniz konu sırasında çalışınca en azından bir şeyleri mutlaka çalışmış oluyorsunuz. Diğer türlü ilk konudan başlayarak, konu konu ilerlemek gibi katı kurallı ve mükemmeliyetçi şekil bende uyku getirdiği için hiçbir şey anlamıyorum da başarılı da olmuyorum. Bir de bunalıma falan giriyorum. 🤦🏻♀️
5 - 1
Aylardır akademik anlamda bir şeyi yapmak isteyip yapamadığım için bunu kendime dert ediniyordum, nasıl olmuş bilmiyorum ama bugün o dert bitmiş içimde. Dün bile vardı yalnız!!! Buna dair tek bir gelişme bile olmadan bu nasıl oldu anlamadım! 🤔🤷🏻♀️ Buna ek olarak psikolojik olarak da daha iyiyim. Bir şeyleri özenerek, severek yaptığım zamanlara dönmüş gibiyim. Şaşırdım. Tüm bunlar cebirden geçtim diye mi oluyor bilmiyorum. Olabilir de yani... Psikolojik olarak şöyle bir şey biliyorum, geçmişte çözemediğiniz problemler bugün beyninizde alakasız başka şeylerle eşleşebiliyor. Atıyorum, çocukken annenizle ya da babanızla olan bir sorun var ve büyüdünüz, bunu bir derse yansıtıyorsunuz falan gibi. O dersle başedebildiğinizde de geçmişteki problemi bilinçaltınızda çözmüş oluyorsunuz. Sanırım, bana olan bunun gibi bir şey. 🤷🏻♀️ Hangi problemi çözdüğümü cidden bilmiyorum ama. 😅 Yalnızca şu konuda aşırı dertliydim, bir şey yapmak istediğimde eğer birinin desteği lazımsa, onu genelde bulamıyorum ve bulamama sebebim benimle alakalı değil. Karşı tarafla alakalı oluyor. Buna o kadar sinir oldum ki şimdiye kadar öyle böyle değil. Düşününce çocukken de bunu yaşadığımı hatırladım. En ufak bir şeyi istediğimde bile otorite figürleri hayır derdi genelde bana. Bende anlamazdım neden reddedildiğimi. "İyi niyetliyim, kimseye zarar vermeyeceğim. Niye reddediyorlar ki..." derdim kendi kendime. Canları yapmak istemiyordu herhalde, bilmiyorum ama aynısını büyüyünce de yaşadığım için sinir olurdum. Bu sinir, bugün geçmiş. 😮 Hatta yapmak isteyip yapamadığım şeyle alakalı bir duyuru yapıldı geçenlerde. Tam da o şeyi yapanlar bir formu doldurmalı falan temalı. Ona da sinir olmuştum, o da geçmiş. Umrumda değil. 🤣🤷🏻♀️ Ama dün akşam bile sinir olmaya devam ediyordum halbuki. 🤣
5 - 0
🌓... Bugün psikolojik olarak biraz daha kendime geldiğim bir gündü. O kadar uzun, belki 11 saat filan, uyudum ki dün gece. Şaşırdım. Normalde uyumam o kadar. Psikolojik değişimin etkisi olmalı bu!!! Bir tane kitap okuyorum şimdi. Kütüphaneden ödünç aldım. Eğer kitabı kütüphaneden almamış olsam nasıl olsa iade etmem gerekmiyor diye bugünlerde okumaya yanaşmazdım bile. İade vakti geliyor diye kendimi okumaya ittim resmen ve bu aslında bir farkındalık yarattı. Mecbur kalınca aslında, nasıl da yapmanın bir yolunu buluyormuşum farkındalığı!!! Ah... Evde bir sürü kitabım var yıllardır okumadığım çünkü onlar evde, belli yani. İade etmem gerekse okuyacaktım demek ki... 🤦🏻♀️🤦🏻♀️🤦🏻♀️🤦🏻♀️💔Fena kızdım kendime. Ayrıca şöyle de bir şey oldu. Ben seçmeli ders seçerken kolay gelenleri seçmeye çalışıyorum. Bana zor gelenlerle hiç uğraşmak istemiyorum. Neyse bir gün bir hocama sinirlendim ama bir tek ben biliyorum bunu. Onun dersini çalışsam yaparım normalde ama sinirimden yapmak istemiyorum. Bir daha onun dersine girmemek için, şimdiye kadar yapamam dediğim tüm dersleri alıp yapmaya karar verdim... 😒 Yani, mecbur kalınca yapmaya gücüm varmış... 😒😒😒😒 Mekanizmam ne kadar da basit. 😒😒😒😒🙄🙄😡 Kendime kızdım gerçekten. Rahatlıktan yapamadığımı yeni anladım çünkü. Neyse artık... 😒
1 - 0
Günaydın🤯 tatilim başladığından beri bir garip haldeyim. İlk öğrendiğim notum da cebir oldu bu arada. Lineer cebirden farklı pek çok yanı var kendisinin bu arada. Sadece İngilizce konuşan bir hocadan ilk alışta bu dersi vermişim. 😮💨 Onu öğrendiğimden beri o kadar değişik bir haldeyim ki. Tarif etmesi zor. Sevindim tabi ama sınavdan sonra hissetmiştim zaten geçtiğimi. Buna hazırlıklıydım aslında. Çok uğraştım cidden. Dönem boyunca en çok çalıştığım ders oydu. 2. veya 3.alışta veriyor çoğu insan o dersi benim ünv.de. Gerçi çalıştıklarından emin değilim, ben çalıştım epey. Ama beynim o kadar çok şeyi reddetti ki cebirle alakalı. 500 kere bakıyorum bir şeye, 501.de ilk defa görmüşüm gibi bir his falan içimde. Öyle bir ret yani. 🤦🏻♀️ Lineer cebirin aksine cebir adına pek yetenekli değilim anlaşılan. Ama şöyle bir şey var, bana çok zor gelen şeyleri çok uğraşıp yaptığımda yani şans eseri başarmadığımda ruhumda farklı bir zafer hissi oluyor. Benim hayatımda birkaç tane çok travmatik olay var benim psikolojimi derinden sarsmış şekilde. Bu çok zor şeyleri uğraşıp yapınca psikolojim düzelmeye başlıyor. Ordan da sağlığım düzeliyor. Zaten başarı kazanmanın (ama sizin gözünüzde başarı olacak o, başkalarının gözünde olmasa da olur) travmaların etkisini nötrlediğini de duydum psikolojiyle alakalı videolardan. Gerçek bir şey yani bu, bana has değil. 😮💨 Daha güçlü hissettiriyor bir şekilde ve o güçle altında ezildiğiniz mevzu neyse üstüne çıkıyorsunuz. Yalnız o esnada kafada bir sersemlik, durup dururken uyuyakalma, mide bulantısı vs. şeyler oluyor bir süre. Bende öyle oluyor en azından. O süreçteyim işte. 😮💨 Güncelleme geliyor bir nevi yani. Beyin yeniden ayarlıyor sanki bir şeyleri. Bir cebir nelere kadir. :')
4 - 0
Yeni video geldi: https://youtu.be/4-ADian9Ybw
Bugün çektim. :D Kanala üye olanlar izleyebilecek sadece: youtube.com/channel/UCe7tS15XbarzF_uRphWbu2g/join
Not: Yeniden video çekince yaşadığımı hissettim. Bir güz dönemi tıpki bir güz gibi mi geçer ya! :D
2 - 0
Günaydın 👋🏾🖐🏻 Yakında yeni video çekmeye başlamak istiyorum. Günlerdir de şunu düşünüyorum... 'Katıl'dan üye olanlara özel şekilde mi yoksa herkese açık şekilde mi devam etsem diye... Paylaştığım istatistikler bana mecburi istikameti gösterdi zaten ama yine de içim elvermedi. Sonra yumuşak kalpliliğimin yol açtığı başka muameleleri hatırladım hayatımdaki. O yüzden 'katıl'a abone olanların göreceği şekilde devam etmek zorunda kalacağım. 50₺ Lik üyelikle erişebileceksiniz zaten. Bir damacana su daha pahalı resmen. Sudan ucuz olacağım yani. Bu arada fiyat konusunda sadece seçim yapma hakkım var. Youtube katıl üyeliği kısmında ücretleri kendi sınırlandırıyor. Kafama göre bir şey yapamıyorum yani. Fiyat aniden artmaz yani. Öyle bir yetki verilmiyor. O konuda içiniz rahat olsun. Sadece teşekkür butonundan katkı sağlamak isteyenler istediği meblağı seçebiliyor ki onun da alt ve üst sınırı var yani. Onları da youtube kendi belirlemiş. Ben hazırlamadım. Neyse kendinizi hazırlayın yani. Bu derece abone olmadan izleyenler için biraz işkence olacak bu durum ama üzgünüm. Etme bulma dünyası. 😅
2 - 0