Członkowie po raz pierwszy spotkali się w seminarium podczas letniego reczitalu pastorałek w roku '73.
W '78 zostali wybrani najlepszym zespołem męskim piosenki biesiadnej w Leningradzie.
W latach '79-'85 sławili się w pisaniu krótkich, nieśmiałych fraszek działających kojąco na bóle głowy.
W roku '86 stracili największą szansę debiutu na rynku wschodnim z powodu zbyt entuzjastycznego powitania ich nowego sigla 'Ekspolużyn' przez zespół pirotechników z Czarnobyla.
W roku '87 przyjęli propozycję darmowej rozbieranej sesji w gazecie 'Dobry Wieczór Wągrowiec'.
Rok '88 był ciężkim okresem w ich karierze, ponieważ płyta 'Pij i tańcz' nie spełniła oczekiwań rynku. Innowacyjne połączenie cymbałek, kastanietów, tamburyna z mandżurskim freestylem wyprzedzało ludzkie pojęcie i swoją epokę o trzy dekady.
W '89 podczas koncertu w Berlinie zespół przełamywał pierwsze lody i niszczył mury. Po koncercie oprócz damskiej bielizny pozostały tony gruzu.