محمد عطاالله فیضانی در سال1923در ولایت هرات افغانستان چشم به جهان گشود و تحصیلات ابتدایی خود را در همان ولایت و تحصیلات عالی خویش را در کابل به پایان رسانید. موصوف وظیفه تدریس و تعلیم را پیشه کرد و خدمات شایانی در معارف افغانستان انجام داد ولی پس از یک حادثه معنوی، ممدوحی به مدت پنج سال به خلوتگاه تفکر و عبادت شتافت و از وظیفه رسمی دست کشید. این خلوت و تفکر، آرامی و سکوت را از علامه ربوده و به ایشان دردی بخشید که او را لحظه ای آرام نگذاشت. این درد او را به هر سو کشانید و به هر نابرابری مقابلش ساخت. این درد بزرگترین عطیۀ الهی بود که عصارۀ آن با خامۀ توحیدی و خون دل بر دل سپید کاغذ نقش بست. جناب شان نخست در سال1335شهر پلخمری ولایت بغلان را برای تبلیغ و دعوت مردم برگزید، زیرا موج اندیشه های انحرافی خارجی عده ای از ساکنان آن دیار را متأثر ساخته و جوانان کشور را به سوی الحاد و ارتداد می کشاند. فروغ ایمان، فصاحت کلام و نبوغ فکری علامه فیضانی باعث شد تا عده ای کثیری از مردم به دور این بزرگمرد جمع آمده و به رهنماییهای شان عمل کنند.... جهت معلومات بیشتر به وب سایت علامه فیضانی مراجعه نمایید!