Η δημοτική παράδοση του τόπου μας, το φυσικό κάλλος του τόπου μας, ο πολιτισμός του τόπου μας, ένα συγκεκριμένο σύμπλεγμα αρχών, αξιών, ηθών, εθίμων, συνηθειών και όχι μόνο, συνθέτουν λίγο πολύ μια βαριά κληρονομιά.
Αυτή την κληρονομιά που ευτυχήσαμε να λάβουμε από τους "παλιούς", είμαστε ηθικά & άτυπα υποχρεωμένοι να μεταλαμπαδεύσουμε - κληροδοτήσουμε στους νεότερους, έτσι ώστε να μη χαθεί η πολιτιστική μας ταυτότητα.
Σε αυτά τα πλαίσια, ο καθένας μπορεί να μάχεται από το μετερίζι στο οποίο μπορεί να αποδώσει καλύτερα, έτσι ώστε να σταθεί σαν βράχος κόντρα στον Χείμαρρο της Αλλοτρίωσης που μας έφερε το κατεβασμένο ποτάμι των σημείων των καιρών.
Μπας και καταφέρουμε την ύστατη στιγμή να αναθερμάνουμε έστω και για λίγο τη μικρή σπίθα που απέμεινε από την πάλαι ποτέ πυρκαγιά του πολιτισμού μας.
Με αγάπη, σεβασμό, σύνεση και ευαισθησία προς τα πατροπαράδοτα.
Καλή δύναμη!