Welcoem to posts!!
in the future - u will be able to do some more stuff here,,,!! like pat catgirl- i mean um yeah... for now u can only see others's posts :c
İmam Sadiq (ə.s) buyurub:
Əgər siz bizim hədislərimiz ilə getsəniz, haqq yolu tapacaq və xilas olacaqsınız! Əgər hədislərimizdən uzaqlaşsanız, azacaq və öləcəksiniz!
"əl-Kafi", cild 2, səh. 186
İmam Sadiq (ə.s) buyurub:
Bizim şiəmiz olduğunu iddia edən və başqalarının ətəyindən yapışan kəs yalan danışır!
"Sifatuş-Şiə", hədis 4
İmam Əli (ə.s) buyurub:
Fasiq alimdən və cahil abiddən uzaq olun! Özünüzü onlardan qoruyun ki, bütün azğınların azmasına səbəb onlardır!
"əl-Xisal", hədis 103
17 - 0
imam Hüseynin (əleyhsalam)-ın İbn Abbasa nəsihətindən:
"Nə həlim şəxslə, nə də cahillə mübahisə et.
Çünki həlim şəxssənə nifrət
edər. Cahil isə sənə Əziyyət verər. Mömin qardaşın
səndən uzaqda olduğu vaxt onun barəsində yalnız
o şeyləri danış ki, sən uzaqda olduğun
zaman sənin barəndə həmin şeyləri
deməsini istəyərsən".
Əllamə Məclisi, Biharul-ənvar, c. 75, səh. 127.
29 - 0
İmam Sadiq (əleyhsalam) buyurub:
Bu işin sahibinin bir qeybə çəkilməsi var ki, həmin zamanda dininə sarılan şəxs əli ilə tikanlı kolun tikanlarını qoparan şəxs kimi olacaq!
"Ğeybəti-Nomani", səh. 156
28 - 0
Əbu Əli Xorasani belə nəql edir:
Mən gizlində olarkən İmam Səccada (əleysalam) dedim: "Mənə o iki nəfər barədə xəbər ver."
İmam Səccad (əleyhsalam) buyurdu:
"Filankəs və filankəs kafirdir. Həmçinin onları sevənlər də, kafirdir!
"Biharul-Ənvar", c. 69, h. 25
15 - 0
mam Sadiq (əleyhsalam) buyurub:
Bizim hədislərimizi faş edən kimsə, bizi səhvən deyil, qəsdən öldürmüş kimidir!
📚"əl-Kafi", cild 2, hədis 4
51 - 0
İmam Əli (ə.s) buyurub:
Həqiqətən, Mömin öz dinini Allahdan götürür. Öz şəxsi rəyinə əsaslanaraq yox!
"Vəsailuş-Şiə", c. 27, h. 33171
63 - 0
İMAM ƏLİ VƏ XİLAFƏT
Əbu Hişam ibn Əbu Əli öz istinadı ilə belə rəvayət edir: “Camaatın Əli (ə) barədə xoşagəlməz sözlər danışdığı, “Nə üçün Təlhə və Zübeyrlə savaşdığı kimi, filankəslə, filankəs və filankəslə mubarizə aparmadı? – dedikləri sözlər Əliyə (ə) yetişdikdə camaatı toplayıb çiyninə əba atmış halda minbərə qalxdı, Allaha həmd-səna söylədi, Peyğəmbəri (s) yad edib salavat dedi. Sonra buyurdu: “Ey camaat, bir dəstə şəxsin belə dedikləri xəbəri mənə yetişib: “Nə üçün Təlhə və Zübeyrlə savaşdığı kimi, filankəslə, filankəs və filankəslə mübarizə aparmadı?” Mən buna aciz deyildim. Lakin bu məsələdə mənim üçün yeddi peyğəmbərin nümunəsi var. Onlardan birincisi Nuhdur (a). Uca Allah onun barəsində belə xəbər verir: “(Nuh) Rəbbinə dua edib: “Mən (öz qövmümün içində) məğlub oldum, mənə yardım et (onlardan intiqam al)” – dedi”.(Qəmər:10) Əgər onun məğlub olmadığını söyləsəniz, Quranı təkzib etməyinizlə küfrə yol vermiş olacaqsınız. Əgər onun məğlub olduğunu etiraf etsəniz, o zaman mən Əli də üzrlüyəm”. İkincisi İbrahim peyğəmbərdir (ə). Uca Allah onun barəsində xəbər verərək buyurur: “Man sizi və sizin Allahdan başqa tapındığınız bütləri tərk edib bir kənara çəkilir və öz Rəbbimə dua (ibadət) edirəm”. (Məryəm:48) Əgər məcbur qalmadığı halda onları tərk edib bir kənara çəkildiyini söyləsəniz, Quranı təkzib etmisiniz. Əgər “Məcbur qaldığını görüb onları tərk etdi” – desəniz, bu məsələdə Əli daha üzrlüdür. Üçüncüsü Lutdur (ə). Uca Allah onun bela dediyini xəbər verir: “Kaş siz çatan bir gücüm-qüvvətim olaydı, yaxud möhkəm bir arxaya söykənəydim!” (Hud:80) Əgər onlara gücünün yetdiyini söyləmiş olsanız, Quranı inkar etmiş olacaqsınız. Əgər gücünün yetmədiyini düşünürsünüzsə, bu zaman mən daha üzrlüyəm”. Dördüncüsü Yusifdir (ə). Uca Allah onun belə dediyini bildirir: “Ey Rəbbim! Mənim üçün zindan bunların məni sövq etdikləri işi görməkdən xoşdur” (Yusuf:33) Əgər onun buna məcbur qalmadığını iddia etsəniz, Quranı təkzib edəcəksiniz. Əgər onun Allahı qəzəbləndirməklə zindan arasında seçim etməyə məcbur qaldığını və nəticədə zindanı seçdiyini söyləsəniz, bu baxımdan Əli daha üzrlüdür. Beşincisi Musa peyğəmbərdir (ə). Uca Allah onun sözünü belə xəbər verir: “Buna görə də, sizdən qorxub qaçdım”.” (Şüəra:21) Əgər öz-özünə qarşı yaranan təhlükəyə görə qorxub qaçmadığını söyləsəniz, Quranı inkar etmisiniz. Əgər özü üçün qorxub qaçdığını desəniz, Əli daha üzrlüdür. Altıncısı Musanın (ə) qardaşı Harundur (ə). Uca Allah onun belə dediyini xəbər verir: “Ey anam oğlu! Bu tayfa məni zəif bilib az qaldı ki, öldürə”.“(Əraf:150) Əgər onu öldürməyəcəklərini söyləsəniz, Quranı təkzib edərsiniz. Əgər “Az qalmışdı öldürəcəkdilər” – desəniz, bu zaman Əli daha üzrlüdür. Yeddincisi əmim oğlu Muhəmməddir (s). O, kafirlərdən qurtulmaq üçün qaçıb mağaraya sığındı. Əgər özünə qarşı bir təhlükə olmadığına görə qaçmadığını söyləsəniz, küfr etmisiniz (həqiqəti inkar etmisiniz). Əgər “Özünə qarşı təhlükədən qorxub qaçdı desəniz” – onun canişini bu baxımdan daha üzrlüdür.
Bundan sonra Əli (ə) Quranı topladı və onu bir parçaya qoyaraq camaata tərəf yollandı. Onlara buyurdu: “Bu, Allahın kitabıdır, mən onu Peyğəmbərin (s) əmri ilə nazil olduğu kimi yığmışam”. Onlardan bəzisi Əliyə (ə) dedi:
“Quranı ver, özün qayıt”. Əli (ə) onlara buyurdu: “Allah rəsulu (s) sizə belə buyurdu: “Həqiqətən,
mən sizin aranızda iki ağır şeyi əmanət qoyub gedirəm. Onlardan birincisi
Allahın kitabı, ikincisi isə Əhli-Beytimdir. Bu iki şey (Kövsər) hovuzunda mənə yetişənə qədər bir-birindən ayrılmazlar”.
Odur ki, siz Quranı qəbul edirsinizsə, məni də Quranla birgə qəbul edin. Mən beləliklə, ilahi əhkamla aranızda hökm edərəm”.
Onlar həzrətin cavabında dedilər: “Bizim sənə və sənin Quranına ehtiyacımız yoxdur. Quranı da özünlə apar, sən Qurandan və Quran da səndən ayrılmasın.
Odur ki, həzrət qayıtdı və Allah rəsulunun (s) ondan aldığı əhd-peymana uyğun şiələri ilə birgə öz evində oturdu. O camaat həzrətin evinə gəlib ona hücum etdilər. Evinin qapısını yandıraraq, həzrəti çəkə-çəkə evindən çıxartdılar. Fatiməni (ə) qapının tutacağı ilə elə sıxışdırdılar ki, o həzrətin bətnindəki övladı Muhsin düşdü. Bu cinayətlərdən sonra Əlidən (ə) beyət almaq istədilər. Amma o həzrət qəbul etmədi və buyurdu: “Mən bu işi görmərəm”. Dedilər: “Səni öldürərik”. Həzrət onların cavabında buyurdu: “Məni öldürsəniz də, mən Allah bəndəsi və Peyğəmbərin (s) qardaşıyam”. Onlar Əlinin (ə) yumruğunu açmaq istədilər, amma bacarmadılar. Odur ki, o həzrətin yumruğuna beyət etdilər. Bu hadisədən bir neçə gün sonra Əli (ə) onlardan biri ilə rastlaşdı. Onu and verib Allahın nemətlərini onun yadına salaraq buyurdu: “Hazırsanmı ki, səni Peyğəmbərlə (s) indicə görüşdürüm və o həzrət özü
sənə əmr edib (tutduğun çirkin işdən) səni çəkindirsin? O dedi: “Bəli”.
Odur ki, onlar birlikdə Quba məscidinə tərəf yollandılar. Həzrət Əli (ə) Quba məscidində Peyğəmbəri (s) oturan halda ona göstərdi.
Allah rəsulu (s) buyurdu: “Ey filankəs! Xilafəti Əliyə tapşırmaq üçün mənimlə bu cür əhd-peyman bağladınızmı?!” O, qayıdaraq xilafəti Əliyə tapşırmaq istədi. Amma onun dostu onu bu işdən çıkindirdi və dedi: “Bu iş Bəni-Haşimin aydın sehrlərindəndir. O günü xatırlayırsanmı ki, biz Əbu Kəbşlə idik və Peyğəmbər əmr edərək o iki ağacı bir-birinə yaxınlaşdırdı, sonra onun əmri ilə o ağaclar bir-birindən ayrılaraq öz ilk halına qayıtdılar?”
O, Səhhakın oğluna dedi: “Niyə mənim Peyğəmbərlə (s) mağarada olduğumu xatırlamırsan. O, öz əlini üzümə çəkdi və ayağıyla dəryaya işarə etdi. Cəfər və onun yoldaşlarını dəryada mənə göstərdi?!” Bundan sonra filankəs öz məqsədindən döndü və onlar Əlini (ə) qətlə yetirməyə cəhd göstərdilər. Bu barədə bir-biri ilə qərar bağladılar və Xalid ibn Vəlidi Əlinin (ə) qətlinə təyin etdilər. Əsma bint Ümeys öz kiçik qızını Əlinin (ə) yanına göndərdi, o qız gəlib qapının hər iki dəstəyindən yapışaraq bu ayəni tilavət etdi: “Həqiqətən, qövmün böyükləri səni öldürmək barəsində məsləhət (məşvərət) edirlər. Odur ki, (Misirdən) çıx, şübhəsiz, mən sənin üçün xeyirxahlardanam”. (Qəsəs:20) Odur ki, Əli (ə) qılıncla xaric oldu. Onlar Əlinin (ə) qətlini namaz vaxtına təyin etmişdilər Qərar idi ki, imam camaat sonuncu salamı verən kimi Xalid ibn Vəlid qılıncla qalxaraq o həzrətə həmlə etsin. Amma Əlinin (ə) şücaət va igidliyini yada saldıqda imam camaat namazın sonuncu salamını verməzdən Öncə (namaz halında) dedi “Xalid ibn Vəlid göstəriş verdiyim işi icra etməsin!” Bu haqda tarixçilər tərəfindən bir çox rəvayətlər öz yerində yazılıb Əmirəl-möminin Əlinin (ə) imamətindən iki il üç ay on gün keçdikdə Əbu Qəhafənin oğlu öldü. O, İbn Osman vasitəsilə köləlikdən azad olunmuşdu. Filankəs dostu ilə etdiyi əhd-peymana xatir xilafəti ona tapşırdı.
Əmirəl-möminin Əli (ə) filankəsdən uzaq gəzdiyi kimi Səhhakın oğlundan da uzaq gəzirdi. Əli (ə) naçar qalmamış Səhhakın oğluna heç bir əmr və nəhy etmirdi. Amma Səhhakın oğlu və onun tabeləri o müddətdə halal-haramı o həzrətdən soruşurdular. Onlar Quran barədə Əlidən (ə) çox bəhrə aparırdılar. On iki il üç ay və bir neçə gün Əlinin (ə) imamətindən ötmüşdü ki. Müğeyrə ibn Şöbənin nökəri Əbu Lulu özünün zəhərli xəncərilə Səhhakın oğlunu vurdu. Üç gündən sonra Səhhakın oğlu öldü.
Səhhakın oğlu özündən sonra xilafət üçün altı namizəd təyin edib dedi: “Bunlar camaatın ən layiqlisidirlər. Əgər Əbu Hüzeyfənin nökəri Salim sağ olsaydı, mən mütləq xilafəti ona tapşırardım”.
Səhhakın oğlu Əlini (ə) onların altıncısı qərar verdi: 1. Filankəsin adı ilə başladı və işarə ilə xilafəti özündən sonra ona tapşırdı; 2. Təlhə ibn Übeydullah Təmimi; 3. Zübeyr ibn Əvam Əsədi; 4. Əbdürrəhman ibn Of Zəhri; 5. Səd ibn Əbu Vəqqas; 6. Əli ibn Əbu Talib Haşimi ki, hamıdan axırda.
Səhhakın oğlu əmr etdi ki, o altı nəfərin şurası bərqərar olana kimi Süheyb camaata pişnamaz dursun. Əgər bu altı nəfər ixtilaf etsələr, aralarında Əbdürrəhman ibn Of olmayan üç nəfər qətlə yetirilsin. Amma aralarında Əbdürrəhman ibn Of olan dəstə və onunla müttəfiq olan dəstə xilafətə seçilsin. Lakin üç gün keçərsə və onlardan birini seçib ona müttəfiq olmasalar, altı nəfərin hamısı öldürülsün. Ondan sonra Süheyb və digər rəvayətə görə Əbdürrəhman ibn Of camaata üç gün pişnamaz durdu.
Beləliklə, Əbdürrəhman ibn Of filankəsi xilafət üçün seçdi. Amma Əbdürrəhman ibn Of filankəsin haqqında etdiyi bu qardaşlığa və onların arasında olan qohumluğa görə ondan heç bir xeyir görmədi. Odur ki, o, özünün yanlış əməlinə və filankəsi seçdiyinə görə daim peşman və kədərlı idi. O, camaatın nəzərində fitnəkarlar sırasına daxil edildi.
Əmirəl-möminin Əli (ə) onlardan uzaq durdu. Tarixçilərin yazdığına görə filankəsin əməllərindən bəziləri bunlardan ibarətdir: Həkəm ibn Asa və onun oğlu Mərvana pənah yeri vermək. Bir halda ki, Allah rəsulu (s) onları sürgün etmişdi. O, Mərvanı özünə vəzir seçdi. İşçilərinin işlərini və müsəlmanların əhkamını Mərvana tapşırdı. Bundan əlavə, filankəs Əbuzərin boğazına dərman tökərək, onu iti qaçan dəvənin belinə bağlayaraq Rəbəzə çölünə sürgün etdi. Beləliklə Əbuzər Rəbəzədə dünyasını dəyişdi. Bu bir haldadır ki, tarixçilər Allah rəsulunun (s) Əbuzər barədə buyurduqlarını yazıblar. Onun doğruçu olması, Əbuzərin Cənnət əhli olmasına Allah rəsulunun (s) şəhadət verməsi buna misaldır. Bundan sonra mühacir və ənsar tayfası filankəsi mühasirə edərək ona həmlə etmək üçün müttəfiq oldular və nəhayət onu öldürdülər. Bu hadisə baş verdikdə, Əli ibn Əbu Talibin (ə) imamətindən iyirmi dörd il ötmüşdü.
(“Əl-İhticac, Təbərsi, 1/279) (“Əl-Fəzail, s.113) (İsbatul-vəsiyyəti lil imam Əli,səh.168-172)
56 - 0
31 - 0
Quran və Əhli-Beyt Tv
Məqsədimiz bu kanal vasitəsi ilə gizlədilmiş həqiqətləri bəyan etmək və alimlər tərəfindən dinə gətrilmiş bidətləri ifşa etməkdir.
Müqəddəs İslamın mübarək Şəriətində alimlər tərəfindən insanlardan əsirlər boyu gizlədilmiş həqiqətlərin doğru və düzgün şəkildə Quran və Əhli-Beyt (ə.s) yolu ilə bəyanı !...