Ostra zapalna polineuropatia demielinizacyjna i aksonalna — zespół Guillaina-Barrégo. We współczesnym ujęciu zespół Guillaina-Barrégo stanowi grupę neuropatii o ostrym początku i jednofazowym przebiegu. Poszczególne formy wyróżnia się na podstawie rodzaju i rozkładu objawów oraz zmian w badaniu elektrofizjologicznym. Najczęściej występująca postać to ostra polineuropatia demielinizacyjna, rzadziej występują formy aksonalne — dotyczące włókien ruchowych i czuciowych lub tylko ruchowych. W surowicy i płynie mózgowo-rdzeniowym w zwiększonym stężeniu występują rozpuszczalne cząsteczki przylegania, chemokiny, metaloproteinazy, co wskazuje na czynną migrację komórek T przez barierę krew–nerw. W obrazie mikroskopowym w nerwie są widoczne makrofagi czynnie odszczepiające blaszki mieliny i fagocytujące mielinę. Zjawiska te wskazują na autoimmunologiczny mechanizm uszkodzenia, najprawdopodobniej z patogenem, co udowodniono w stosunku do zakażenia Campylobacter jejuni.