Patrick Modiano, “Mahallede Kaybolma Diye” adlı romanında: "Bu kitabı, ondan bir işaret alma umuduyla yazmıştı. Kitap yazmak, aynı zamanda, izini kaybettiği insanlara deniz feneri ya da mors alfabesiyle işaretler yollamaktı" diyerek özetler yazarların kaybettikleri insanlara ulaşabilmek adına içlerinde yeşertmiş oldukları sonsuz umutlarını. “Beyaz Yağmurlar" & "Cennet Bahçesi” & "Düşünceler Sözlüğü" & "Düşünceler Sözlüğü" (III-IV) & "Kalpler Ve Gönüller" & "I-DCL" bu amaç doğrultusunda yazıldı! Hedeflerine ulaşıp ulaşamayacaklarını sadece zaman gösterecek...