Arı kolonisinin yaşamının devamının sağlanması için en
önemli işlerden birisi besin aramadır. Kovan içinde
biriktirilen kaynaklar ve ortamdaki bulunabilecek yem
kaynakları ve arıların etkileşimleri bu süreçteki önemli
etkenlerdir.

Arının kovandan ayrılmasıyla başlayan arama süreci,
başlangıçta rastgele yapılan yiyecek araştırmaları ile
devam eder. Bulunan kaynakta yiyecek miktarının
azalması neticesinde arılar yeni yem aramaya ya da
arılardan aldığı bilgiye göre başka kaynaklara yönelmeye
başlarlar. Bulunan kaynakların bilgilerinin arılarca
birbirine iletilmesi ve bulunan polen, su vb. kaynakların
kovana getirilmesi bu süreç içinde yapılan faaliyetlerdir.
Tereshko’nun öngördüğü yiyecek arama modelinde üç
temel öğe vardır. Bunlar: yiyecek kaynakları (Food
Sources), görevli arayıcılar (Employed Foragers), görevi
belli olmayan arayıcılardır (Unemployed Foragers)
(Tereshko ve Loengarov, 2005).

Yiyecek Kaynakları: Arıların yiyecek aramak için gittiği
kaynaklardır. Bir yiyecek kaynağının değeri, kaynağın
çeşidi, yuvaya olan uzaklığı, nektar miktarı veya nektarın
çıkarılmasının kolaylığı gibi birçok faktöre bağlı olmasına
rağmen basitlik açısından sadece kaynağın zenginliği tek
bir kriter olarak alınabilir.

Görevi Belirli İşçi Arılar: Bu işçi arılar daha önceden
belirlenmiş kaynaklardan toplanan yiyeceğin kovana
getirilmesi işi ile görevlendirilmişlerdir. Bir diğer görevi
ise gittikleri kaynağın konum ve kalite bilgilerini
kovandaki diğer arılarla paylaşmaktır.

Kaynaklardan yiyecek getiren arılar diğer arıları bu
kaynaklara yönlendirmek için kaynağın konum bilgisini
diğer arılara iletmesi gerekir. Konumla ilgili bilgiyi alan
arı bu hedefe ulaşmak için güneş ışığından faydalanır.
Yörüngeleri ile güneş arasındaki açıyı
hesaplayabilmektedirler. Enerji tüketimine göre uzaklık
belirleyen arılar, yüklerine göre farklı yükseklikte uçarak
enerjilerini ayarlamaktadırlar (Akay, 2009).