@kita8916

3 months ago

Ja chyba weszłam w fazę nawracania się, mówiąc w bardzo dużym skrócie i upraszczając. Wywodzę się ze zwykłej katolickiej rodziny, zaczęłam się oddalać od kościoła w latach 90tych , kiedy polityka i materialne zasoby zaczęły psuć kościół. Pragnęłam wierzyć , ale zeszło ze mnie jak powietrze z balonoka.Zawsze byłam osobą uduchowioną. Ciekawą innych religii. Poznawałam biblię i jej interpretacje. Ale już dawno nie modliłam się nawet w trudnych chwilach bo uważam, że jeżeli nie dziękuję za dobro to nie śmiem prosić o pomoc . Czułam się zaklebnowana. Od jakiegoś czasu zaczęły pojawiać mi się myśli aby zawiesić na łańcuszku krzyżyk. Były coraz częstsze i natarczywe. Później pojawiło się pragnienie , aż temu uległam. Wyszukałam w skrzyneczkach jakiś stary , prosty krzyżyk i go założyłam. Na drugi dzień , rano szykowałam się do pracy i nagle zatrzymałam się, oblałam się gorącem i w głowie pojawiła mi się myśl - boże opiekuj się moją rodziną i mną i się rozpłakałam . Nie wiem co o tym myśleć. Nikomu o tym nie powiedziałam wstydzę się . Krzyżyk noszę, widzę je u ludzi. Obca osoba powiedziała mi ,że w katedrze jest msza trydencka. Nic nie wiem , jak to nazwać, obserwuję siebie.Wiem że to brzmi jak fantazja, ale to się dzieje. Przepraszam za ten bardzo długi wywód ,ale musiałam się tym podzielić.

21 |