روانشناسی و خودشناسی (خودسازی) | Psychology and Self Help
15 videos • 402 views • by Tabeshe Hagh (تابش حق) راه‌های خودشناسی در روانشناسی خودشناسی در چارچوب نظریه‌های روانشناسی و با استفاده از ابزار و امکاناتی که روانشناسان به خصوص روانشناسان شخصیت، فراهم آورده‌اند، امکان پذیر است. روانشناسان برای شناخت خصوصیات روحی و شخصیتی افراد، پرسشنامه‌های زیادی ساخته‌اند. نتایج این پرسشنامه‌ها نشان میدهد که افراد از چه ویژگی‌هایی برخوردارند. برخی از این پرسشنامه‌ها به گونه‌ای است که باید توسط یک روانشناس اجرا و تحلیل شود، اما برخی پرسشنامه‌ها ساده هستند و خود فرد نیز می‌تواند با علامت زدن به سوالات پرسشنامه، و استفاده از راهنمای آن روحیه و ویژگی‌های شخصیتی خود را بهتر بشناسد. مطالعه کتاب‌های روانشناسی نیز در این شناخت خود موثر است. در زیر 30 تمرین یا پرسش روانشناختی مطرح شده که پاسخ به آنها می‌تواند شما را در رسیدن به خودشناسی کمک کند. خودشناسی از دیدگاه روانشناسی یک بعد خودشناسی جنبه روانشناختی آن است و به شناخت انسان از اخلاق، روحیات و ویژگی‌های شخصیتی خود باز می‌گردد. افراد از نظر اخلاق و ویژگی‌های شخصیتی مثل هم نیستند. برای مثال برخی افراد کاملا درونگرا هستند، در حالی که برخی دیگر برونگرا و اجتماعی می‌باشند. همچنین نیازها، توقعات و انتظارات افراد متفاوت است. مثلا برخی زودرنج و دمدمی مزاج هستند و برخی دیگر قدرت تحمل و مقاومت بالایی دارند و انتقاد پذیرتر می‌باشند. شناخت خود به ما کمک می‌کند ویژگی‌های منحصر به فرد خود را بشناسیم. خودشناسی روانشناختی همچنین به ما کمک می‌کند با خطاهای شناختی و افکار غیرمنطقی خود آشنا شویم و آنها را تصحیح کنیم. فردی که می‌داند شخصیت او چقدر نزدش محبوب است بی‌مهابا شخصیت دیگران را مورد نقد پی در پی قرار نمی‌دهد و حتما اصول نقد کردن را یاد می‌گیرد، تا روابط سالم‌تری داشته باشند و همین طور او می‌آموزد که اگر مورد نقد قرار بگیرد به معنی عدم مقبولیت و طرد اجتماعی او نیست. پس خودشناسی روانشناختی روابط را بهبود می‌بخشد. با خودآگاهی به شناسایی هیجان‌ها می‌رسیم و شناخت هیجان‌ها به ما قدرت کنترل و مهار میدهد. همین طور کمک می‌کند هیجانان دیگران را بهتر درک کرده و در نتیجه روابط خود را با آنها تنظیم کنیم.