Yolumuz uzundu
Dağlar daha uzaktı,uzadıkça uzadı
Gülüşlerimizi özlemlerimizin pusularına esir verdik
Şuramızda,tamda şuramızda hasretler saplı
Hikayemiz uzundu,soluğumuz kesilirdi
Soluğunu bize bırak ey küskün dersim
Umudumuzun rotasında Şiirin göçü başlamıştır
Hüzünlerin ıslak melodisi çalınır kulaklarımıza
Şimdi iki dersim,bir Munzur dolusu yalnızlık var yüreklerimizde
Sen dersim kadar uzağımdasın
Ben zamanın terk edilen kentlerinde
Bakışlarım eski bir harabeyi anlatır
Yalnızlıklarımın en ortasında vaveylalarım sanadır ey Munzur kokulum
Şimdi İkimizde sindirdik dersimin küskünlüğünü içimize
Kabullendik özlemlerimizin tiryakiliğini
Hasretliğimiz büyürken zulamızda
Çocuk yüreği kadar masumdu gözyaşlarımız
Düşlerimiz munzura akardı gecenin bilinmezliğinde
/ Ben halen firardayım
Sen,sen yoksun /
Ah yüreği dağlım
Bilesin Munzur sana küskün
Ben sana küskün
Sana dair
Yokluğuna dair
direnişim sürecektir